Borstkanker deel 6: dankbaar

DEEL 6 ~ DANKBAAR

In die tijd - we hebben het over begin 2010, toen ik net mijn eerste schreden aan het zetten was op mijn pad naar genezing van borstkanker - pas ik, zonder dat ik enige notie heb van dat wat Dr. Joe Dispenza in het artikel hieronder zo prachtig beschrijft, precies toe wat hij hier uitlegt:

"And the person begins to think about the idea that they could get better. They're selecting a new potential in the quantum field.⁣

⁣(...) Then all of a sudden a certain percentage of those people will get enthusiastic, inspired, and optimistic. They start changing their emotional state. They're combining a clear intention with an elevated emotion, and they're changing their state of being.⁣ (...) And all of a sudden, you'll see people's depression go away, their anxiety goes away. (...) They're healing by changing their internal states."

(De kracht van Joe Dispenza's wetenschappelijke onderzoeken valt niet te onderschatten. Dit gaat over een complete paradigmaverschuiving in hoe we naar ziekte en gezondheid kijken. Toegankelijk werk en zeer toepasbaar, zie youtube en zijn website.)

Ik heb in die dagen geen enkele notie van 'elevated emotions inzetten om een gewenste toekomst te creëren' en dit combineren met een 'clear intention'. Maar toch is dat precies wat ik van het begin af aan intuïtief doe.

STAP 1 Ik heb een INTENTIE die NET ZO GLASHELDER is als wanneer je aan iemand met kinderen zou vragen "Zou je het laten gebeuren dat jouw kinderen, terwijl jij leeft, één, twee of drie dagen niet te eten zouden hebben?" 

Het antwoord daarop is voor de meeste ouders heel simpel: "Nee, natuurlijk niet!" En als je dan zou vragen: "Waarom dan niet?" 

Dan is het antwoord hoogstwaarschijnlijk: "Nou, gewoon, daarom niet! Geen sprake van, gaat niet gebeuren!" Of iets van die strekking.

Toch? Herkenbaar?

Nou, DIE vastberadenheid, die geen ruimte laat voor enige andere uitkomst, dat dus! Die had ik. 

Na de realisatie, al tijdens de puncties in het ziekenhuis, dat het wel eens kanker zou kunnen zijn (in mijn hoofd ging dat toen razend snel: 1 het is fout, 2 ik heb kanker, 3 ik ga dood!), kwam mijn volgende gedachte echt als was het een besluit daar achteraan, helemaal vanuit mijn tenen: "No Way! Ik heb vier kinderen. Gaat niet gebeuren. Gewoon namelijk niet!"

Ik had op dat moment geen idee, maar dat is wat je noemt 'een heldere intentie'.

STAP 2 Ik overspoel mijn hele systeem continu van binnen uit met 'elevated emotions' zoals vertrouwen, dankbaarheid en optimisme, en dat dwars door alles heen, ongeacht wat bepaalde mensen - doktoren incluis - me vertellen.

Ik kan het maar aan weinig mensen uitleggen, maar zodra de eerste angst geweken is, is het namelijk, naast vertrouwen in het grotere plaatje, vooral diepe dankbaarheid die ik voel. Dankbaarheid voor mijn lichaam, dat zo wijs is om aan de bel te trekken. Me tot stilstand dwingt. 

Want blijkbaar zie ik iets over het hoofd! Die boodschap had mijn lichaam er namelijk acht jaar daarvoor al subtiel ingehamerd. 

Acht jaar voor ik borstkanker bleek te hebben, heb ik namelijk twee jaar lang met een flinke hernia in mijn onderrug rond gestrompeld, die uitstraalde naar mijn linkerbeen. De pijn die ik in die periode had, is met geen pen te beschrijven. Ik kon daarnaast niet meer bukken en ook niks meer tillen (wat extreem onhandig was, omdat mijn jongste - ik heb vier kinderen - in die tijd twee was).

In die periode ontdekte ik iets bijzonders. Namelijk dat de uitstralende pijn in mijn been iedere keer toenam als ik ‘ja’ zei tegen iets of iemand waar ik eigenlijk ‘nee’ tegen had willen zeggen. Ik ontdekte dat er een direct verband was tussen mijn gedrag en hoe mijn lichaam zich gedroeg en voelde. Mijn lichaam, in al zijn wijsheid, stuurde direct bij als mijn handelden niet congruent was met wat ik eigenlijk diep van binnen in mijn hart wilde en voelde, maar wat ik niet durfde te zeggen.

Ik kon zo natuurlijk door blijven gaan en die signalen negeren. En geloof me, dat heb ik ook nog een hele tijd gedaan  Want zomaar opeens ‘nee’ gaan zeggen, dat viel totaal niet mee. 

Maar om een lang verhaal kort te maken: zo was het dus uiteindelijk mijn lichaam dat me leerde om ‘nee’ zeggen en om mijn rug recht te houden  Ik moest wel, want ik werd gek van de pijn.

Toen die relatie tussen mijn klacht en mijn gedrag op een gegeven moment kristalhelder voor me was, heb ik met veel vallen en opstaan, en met nog eens régelmatig uitproberen of ik er toch niet mee weg kwam, uiteindelijk geleerd om ‘nee’ te zeggen. 

Nu ik dan ook (begin 2010) borstkanker blijk te hebben, vraag ik me daarom al heel snel af: waar heb ik niet geluisterd, wat heb ik over het hoofd gezien? Welke signalen heeft mijn lichaam me (al eerder) gegeven, die ik genegeerd heb? Welke boodschap heeft mijn lichaam voor mij?

En zo, in de stilte van mijn meditatiekamer, mediteer ik dag na dag stralend en met wangen nat van stille tranen, terwijl mijn hart overstroomt van liefde en dankbaarheid voor mijn wijze lichaam. Mijn prachtige lichaam dat het JUIST heel goed doet, als boodschapper van mijn hart. 

Niet 'mijn lichaam heeft me in de steek gelaten', maar juist andersom: ik heb mijn lichaam in de steek gelaten. En het is de hoogste tijd dat ik ga luisteren en dat ik mijn weg terug ga vinden naar mijn hart. (...)

Dr Joe Dispenza - OFFICIAL NEWS & FAN PAGE

I started becoming fascinated with the idea that you can give someone a sugar pill, a saline injection or perform some false surgery or treatment, and a certain percentage of those people will accept, believe and surrender to the thought that they're getting the actual substance or treatment. They begin to program their autonomic nervous system to make the exact pharmacy of chemicals equal to the substance that they think they're taking.⁣

⁣

So, then, it begs the question, is it the inert placebo that's doing the healing or is it the body's innate capacity to heal by thought alone? Because that pill is a symbol of possibility. All it is is a symbol.⁣

⁣

The doctor says, "This is a great new drug. It's gonna help with depression." And the person begins to think about the idea that they could get better. They're selecting a new potential in the quantum field.⁣

⁣

Then all of a sudden a certain percentage of those people will get enthusiastic, inspired, and optimistic. They start changing their emotional state. They're combining a clear intention with an elevated emotion, and they're changing their state of being.⁣

⁣

I began to realize, do you need the sugar pill? Do you need the saline injection? Or can you teach a person, instead of putting their faith and belief in something exogenous, outside of them that would do the healing, to change their state of being, can they select a new potential in the quantum field, instead of focusing on a known?⁣

⁣

Focus on an unknown and revisit that unknown every single day until it becomes a known. And all of a sudden, you'll see people's depression go away, their anxiety goes away, and they're not using the placebo any longer. They're healing by changing their internal states.⁣ That's when I started measuring, doing all the brain scans, the HRV monitor, genetic tests, immune system tests and the telomere tests. We now know for an absolute fact that it is possible.